सङ्घर्ष को बाटोमा (कविता)


 सङ्घर्ष को बाटोमा

किन, सबैले म सफल हुँदा मात्र 

म संग कुरा गर्छन् 

मेराे सङ्घर्षमा साथ 

न दिने किन सफलता मा

 बधाई दिन्छन् 

मलाई गाह्रो सारो 

अफ्ठ्यारो पर्दा किन

मलाई चिन्दैनन् सफल हुँदा मात्र 

किन ? यो मेरो मान्छे भन्छन्।

के आफ्नो मान्छे सफलतामा मात्र हुन्छ र

दुःखमा साथ दिने 

हातेमालो गर्ने बन्न सकिँदैन र

आज भोलि दुःख र सङ्घर्ष को बाटो 

हिंडेर होला , साथीभाइ र आफन्तले 

पराई ठानेका छन् 

चिन्न, बोल्न, भेट्न छोडेका छन्

त्यो त्यही समय थियो

जुन दिन म सफल भएको सुन्दा

मलाई साथ दिने त्यो 

मेराे साथी त्यो मेरो आफन्त भन्थे 

आज अफ्ठयारो परेको छ 

म समस्यामा छु

मलाई गाह्रो भएको छ

म त्यही सफल साथी हु

आज फेरि सङ्घर्ष गर्दै छु

के म संग बोल्नु हुदैन र 

के मेरो गाह्रो समयलाई 

बुझ्न मिल्दैन र 

अहिले मलाई साथी र आफन्त 

भन्न मिल्दैन र

के म त्यति नराम्रो बाटो लागे र

के तिमी त्यति धेरै व्यस्त भयौ र

आज म संग बोल्न पनि , नाता 

गाँस्न पनि तिमी लाई अफ्ठायो 

लाग्न थाल्यो र 

के समयले हामीलाई टाढा लायो र

के समयले हामी बिच दूरी बढायो र 

के सपना लें हाम्रो सम्बन्ध नै बिगार्यो 

र ...............

म उही पुरानो तिम्रो साथी

म उही पुरानो तिम्रो आफन्त........!!


Comments

Popular posts from this blog

आमा कविता

How can you manage your time??

सर्पको टोकाई बारे जानकारी र सावधान!